foto: Joop Reijngoud
Havenzicht op stelten
de ontmoeting in Havenzicht
Met de sloop van het ‘oude Havenzicht’, wordt er afscheid genomen van een sub-cultuur.
Dertig jaar daklozen opvang en ziekenboeg.
Met het project en dit boekje wordt zichtbaar gemaakt wat Havenzicht
is. Wie zijn de werkers en de bezoekers? Wat gebeurt er in Havenzicht? Wie verblijven er en hoe is het zo gekomen?
Het kunstwerk ‘droom de vogel’ geeft uitdrukking aan de dromen van mensen. Zowel bezoekers als werkers hebben letterlijk model gestaan voor dit kunstwerk. De uitvoering van het kunstwerk is samen met de bezoekers tot stand gekomen.
In het maatschappelijk debat over daklozen ligt het accent op de overlast. Met ‘Havenzicht op stelten’ is er naar de mens gekeken en niet naar zijn problematiek. In essentie is iedereen gelijk, met vergelijkbare behoeftes en verlangens. Toch is het van wezenlijk belang je te realiseren, dat ieder mens ook uniek is, met z’n eigen kwaliteiten, mogelijkheden en beperkingen.
Het mooie van Havenzicht is dat iedereen dat ook mag zijn.